சில நொடிகளில் அவளது உடலில் இன்பத்தின் அறிகுறிகள்

வாசலில் நின்றிருந்த லலிதா, எதிர்வீட்டில் என்ன நடந்து கொண்டிருக்கும் என்பதை எண்ணியபடி மனதுக்குள்ளே சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள். கொஞ்சம் கூர்ந்து கவனித்தால் காவேரியின் முனகல் சத்தங்கள் மிக மிக மிதமாகக் காதில் விழுந்தன. தானும் மகனும் போட்ட திட்டத்தில் மகன் வெற்றியடைந்துவிட்டான் என்பதையெண்ணியபோது பெருமையும், சற்றே தொடைகளுக்கு இடையே குறுகுறுப்பும் அவளுக்கு ஏற்பட்டது. மகனிடம் பலமுறை ஓள் வாங்கிய அனுபவத்தில், காவேரி அவனிடம் அகப்பட்டு என்ன பாடு பட்டுக்கொண்டிருக்கிறாளோ என்று சிரித்துக்கொண்டாள். ஆனால், சற்றே பொறாமையும் எழாமல் இல்லை. ஒரு கணம், தானும் காவேரியின் வீட்டுக்குச் சென்று அவளுடன் சேர்ந்து மகனிடம் ஓள் வாங்கிக்கொள்ளலாமா என்று கூட எண்ணினாள். அதற்குரிய தருணம் இதுவல்ல என்று எண்ணிப் பெருமூச்செரிந்தபடி வீட்டுக்குள்ளே நுழையத் திரும்பியவள், தெருமுனையில் சுரேஷ் ஓட்டமும் நடையுமாக வந்து கொண்டிருப்பதைப் பார்த்ததும் திடுக்கிட்டாள். “அடடா, இவன் ஒருத்தன் இருப்பதையே மறந்து விட்டோமே,” என்று தன்னைத் தானே கடிந்து கொண்டாள். தன் அம்மாவை இன்னொருவன் ஓத்துக்கொண்டிருப்பதை சுரேஷ் பார்த்தால் என்ன நடக்கும் என்பதை அவளால் கற்பனை செய்ய முடிந்தது. இவனை எப்படியாவது வீட்டுக்குப் போக விடாமல் நிறுத்தி விட வேண்டும். எப்படி? “சுரேஷ்! சுரேஷ்!!” லலிதா கையசைத்தபடி அவனை உரத்த குரலில் அழைத்தாள். “ஒரு நிமிசம் இங்கே வாயேன்.” பொதுவாக மிகவும் மரியாதையுடைய சுரேஷ், அழைத்தவுடன் வராமல் சற்றே தயங்குவதைக் கண்டதும் அவளுக்குக் குழப்பமும் கலவரமும் ஏற்பட்டது. “என்ன ஆன்ட்டி?” அவன் எரிந்து விழுவது போலக் கேட்டான். “ஒரு நிமிசம் உள்ளே வந்திட்டுப்போயேன்,” என்றாள் லலிதா. “உள்ளே போய் அம்மாவைப் பார்த்திட்டு வரட்டுமா?” சுரேஷ் அடம்பிடித்தான். “அட, ஒரு நிமிசம் வந்திட்டுப்போயேன். அதுக்குள்ளே உங்கம்மாவைக் காக்கா கொத்திட்டா போயிடும்?” சுரேஷ் இன்னும் தயங்கியபடியே மெதுவாக அவளை நோக்கி வரத் தொடங்கினான். “மனோ வீட்டிலே இல்லை. அதுனாலே தான்….” லலிதா துணிந்து பொய் சொன்னாள். “ஒரு சாமானை நகர்த்தணும். ஒரு கை கொடேன்.” சுரேஷ் அருகே வந்ததும், தற்செயலாக அவனது பேண்ட்டை நோட்டமிட்ட லலிதா, அதில் தென்பட்ட வீக்கத்தைக் கண்டு ஒரு கணம் மிரண்டே போனாள். அவளது மனதில் திடீரென்று வெற்றிடங்கள் நிரம்புவது போல, பல கேள்விகளும், அதற்கான பதில்களும் மாறி மாறி வந்து சேர்ந்தன. முன்னெப்போதுமில்லாத அளவுக்கு, திடீரென்று காவேரிக்கு இவ்வளவு காமவேட்கை ஏற்படுவானேன்? காவேரியின் வீடு முழுவதும் தான் எப்போதும் முகர்ந்திராத அளவுக்கு காமத்தின் நெடி எப்படி ஏற்பட்டது? தான் அழைத்ததும் உடனே வராமல், சுரேஷ் தயங்குவதேன்? அதுவும், அவனது பேண்ட்டில் இவ்வளவு பெரிய கூடாரம் எப்படி வந்தது? ஏன் அவன் பொறுமையின்றி தன் அம்மாவைப் பார்க்க வேண்டும் என்று துடிக்கிறான்? லலிதாவுக்குப் புரிந்து போனது. சுரேஷ், தன் அம்மா காவேரியை ஓத்துக்கொண்டிருக்கிறான். எப்படித் தான் மகன் மனோவிடம் ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறோமோ, அதே போல காவேரியும் தன் மகனிடம் செமத்தியாக ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறாள். அதனால் தான் சுரேஷ் வீட்டுக்குப் போக அவ்வளவு அவசரப்படுகிறான். அவனுக்கு உடனடியாக வீட்டுக்குப் போய், அம்மாவை ஓக்க வேண்டும் என்ற வெறியேற்பட்டிருக்கிறது. அதனால் தான், அவனது சுண்ணி ஏற்கனவே, அந்த எதிர்பார்ப்பிலேயே எழும்பியிருக்கிறது. அவளுக்கு ஒரு யோசனை உதித்தது. மனோ காவேரியின் வீட்டிலிருந்து வெளியேறும் வரைக்கும், காவேரியின் மகன் சுரேஷை எப்படித் தன்னோடு இருக்க வைப்பது என்று அவள் ஒரு உத்தியை உடனடியாகக் கண்டுபிடித்து விட்டாள். அதற்கு உதவியாக இருக்கப்போவது, சுரேஷுக்கு ஏற்பட்டிருக்கிற அபாரமான எழுச்சிதான் என்று புரிந்து கொண்ட லலிதா, மீண்டும் அவனது பேண்ட்டிலிருந்த கூடாரத்தைக் கூர்ந்து கவனித்தாள். லலிதாவின் பார்வை எங்கு செல்கிறது என்பதை சந்தேகமின்றிப் புரிந்து கொண்ட சுரேஷ் தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தான். “சொல்லுங்க, எதை நகர்த்தணும்?” “கொஞ்சம் பழைய சாமான்களை…!” திரும்பிக்கொண்டு அவள் வீட்டுக்குள்ளே செல்ல, சுரேஷ் அவளது குண்டிகள் குலுங்கிய நளினத்தைக் கண்டு ரசித்தவாறே பின்தொடர்ந்தான். வீட்டிற்குள்ளே நுழைவதன் முன்னமே, ஒரு ஆணின் துணை கொண்டு நகர்த்தும் அளவுக்கு வீட்டில் ஏதாவது பொருள் இருக்கிறதா என்று யோசித்தாள். சிறிது நேரம் சுரேஷின் கவனத்தைத் திருப்ப வேண்டும். பிறகு, அவனை வீழ்த்தி அவனிடம் ஓள் வாங்க வேண்டும். ஆம், அவனது எழுச்சியைப் பார்த்தவுடனேயே லலிதா அவனை விட்டுத் தன்னை ஓத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று முடிவு கட்டியிருந்தாள். “இந்த வெயிலிலே எப்படி பஸ் ஸ்டாப்புலேயிருந்து நடந்து வர்றே?” என்று கேட்டவாறே, கதவைச் சாத்தித் தாளிட்டாள் லலிதா. “சுரேஷ், எனக்கு உன்னோட உதவி வேணும். ஆனா, இந்த மாதிரி கசகசான்னு துணியைச் சுத்திக்கிட்டு என்னாலே வீட்டுவேலை பார்க்க முடியாது. ஒரு நிமிசத்திலே காத்தோட்டமா எதையாவது மாத்திக்கிட்டு வர்றேன்.” சுரேஷுக்கு உண்மையில் எரிச்சலாக இருந்தது. அவன் எதையோ முணுமுணுத்தான். படுக்கையறைக்குள்ளே நுழைந்த லலிதாவுக்கு, இரண்டு பேர் சேர்ந்து நகர்த்துகிற அளவுக்குப் பெரிய பொருள் எதுவும் வீட்டில் இல்லை என்பது புரிந்தது. வேறு வழியேயில்லை, எடுத்த எடுப்பிலேயே சுரேஷை மயக்கியே ஆக வேண்டும். ஆக, அவள் அணிந்து கொள்ளப்போகும் உடை, அதற்குத் தகுந்தாற்போலிருக்க வேண்டும். அப்படியே வெறும் உள்பாவாடையும், பிளவுசும் மாத்திரம் அணிந்தவாறு அவள் தனது பிம்பத்தைக் கண்ணாடியில் பார்த்துக்கொண்டபோது, அவளுக்கே தனது துணிச்சலை எண்ணி ஆச்சரியமாக இருந்தது. புடவையின்றி வெறும் பெட்டிக்கோட், பிளவுசோடு நிற்கிற பெண்ணைப் பார்ப்பது சின்னவயதுப் பையன்களுக்கு மிகவும் பிடிக்கும் என்பதை அவள் அறிவாள். சற்று குனிந்தாலும் போதும், இரண்டு முலைகளுக்கும் இடைப்பட்ட பள்ளத்தாக்கு தென்படுமே! போதாக்குறைக்கு அவளது பெட்டிக்கோட்டும் மிகவும் மெல்லிய துணியினாலானது என்பதால், அவளது தொடைகளை சற்றுக் கூர்ந்து கவனித்தால் பார்க்க இயலும். இதற்கும் சுரேஷ் மசியவில்லையென்றால், வேறு எதற்கு மசியப்போகிறான் என்று சிரித்துக்கொண்டாள். முன்னறையில் பழைய மங்கையர் மலரை சலிப்போடு புரட்டிக்கொண்டிருந்த சுரேஷ், லலிதாவின் காலடிச்சத்தம் கேட்டு நிமிர்ந்தான். அவனது கண்கள் பிதுங்கி வெளியே வந்து விடுவன போலிருந்தது. அவன் கையிலிருந்த புத்தகம் கீழே விழுந்தது. “உஸ்ஸ், அப்பாடா! வீட்டு வேலை செய்ய இதுதான் சௌகரியம்,” என்று லலிதா வேண்டுமென்றே முலைகளைக் குலுக்கியபடியே அவனை நெருங்கினாள். சுரேஷ் மென்று விழுங்குவதை அவளால் காண முடிந்தது. அவனது கண்கள் அவளது முலைகளின் மீது நிலைகுத்தியிருந்தன. “உன் கூட பேசி ரொம்ப நாளாச்சில்லே சுரேஷ்?” என்று மிகவும் தற்செயலாக செய்வது போல, ஒரு கையை அவனது தொடை மீது வைத்தாள் லலிதா. “உங்கம்மாவையும் என்னையும் மாதிரி நீயும் மனோவும் அவ்வளவு நெருக்கமாப் பழகறதில்லையே, ஏன்?” சுரேஷின் முகத்தில் இப்போது எரிச்சலின் சுவடுகளே தென்படவில்லை. அவனது கண்கள் அவளது ஆழமான தொப்புளையும், கொழுத்த முலைகளையும், பிளவுசுக்குள்ளே அவை பிதுங்க, இடையில் தென்பட்ட பிளவையும் அவனது கண்கள் கூர்ந்து கவனித்தன. அவனது சுண்ணிக்கு ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த எழுச்சியில் அது பேண்ட்டின் ஜிப்பை வெடிக்க வைத்து வெளியேறிவிடுமோ என்று பயமாயிருந்தது. “அதெல்..லாம் ஒண்ணுமில்லே! அவன் வேறே காலேஜ்; நான் வேறே காலேஜ்,” என்று எதையோ சொன்னான் சுரேஷ். “ஏன் சுரேஷ்? உடம்பு சரியில்லையா? ஒரு மாதிரி இருக்கே? உன் பார்வையே சரியில்லையே?” என்று போலியான கரிசனத்தோடு கேட்டாள் லலிதா. எச்சில் மென்று விழுங்கிய சுரேஷ், சோபாவில் சற்றே கால்மீது கால்போட்டவாறு அமர்ந்து தனக்கு ஏற்பட்டிருந்த அபாரமான எழுச்சியை மறைக்க முயன்றான். அப்போது தான், முதல் தடவையாக அவனது எழுச்சியைப் பார்த்தவள் போல, லலிதா பாசாங்காக பெருமூச்சு விட்டாள். “ஓ! புரியுது சுரேஷ்! நான் இவ்வளவு மோசமா டிரஸ் பண்ணிக்கிட்டு வருவேன்னு நீ எதிர்பார்க்கலேன்னு நினைக்கிறேன்.” என்று மிகவும் வருந்துபவளைப் போல சொன்னாள். “அட, அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லே,” சுரேஷ் இடைமறித்தான். லலிதா புன்னகைத்தவாறே சற்றே அவனை நெருங்கி அமர்ந்தாள். “உண்மையைச் சொல்லணுமுன்னா, நீ குறுகுறுன்னு பார்க்கிறது இருக்கே! என்னோட பிளவுசுக்குள்ளேயே உன் கண் ஊர்ந்துக்கிட்டிருக்கிறா மாதிரி இருக்கு. ஏன் சுரேஷ்? உனக்கு கேர்ள் ஃபிரண்டு யாரும் இல்லையா?” “அப்படியெல்லாம் ஒண்ணும்…அது..வந்து…நான்…” “கண்டிப்பா கேர்ள் ஃபிரண்ட் இருக்கணுமே,” லலிதா கூச்சமின்றி அவனது தொடையை வருடியபடி, அவனது எழுச்சியின் வீக்கத்தைக் கையால் கவ்விப் பிடித்தாள். “இந்த மாதிரி வீங்கிச்சுன்னா, எவளாவது அப்பப்போ கவனிச்சாத்தானே தாங்க முடியும். இல்லையா?” “ஆன்..ஆன்ட்டி….” லலிதாவின் கைபட்டதும் தனது எழுச்சியின் மீது மின்சாரமே பாய்ந்தது போல அதிர்ந்தான் சுரேஷ். “பயங்கரமா வீங்கியிருக்கே சுரேஷ்?” குறும்புடன் புன்னகைத்தபடி, குழைவான குரலில் கேட்டபடியே லலிதா சுரேஷின் வீக்கத்தைத் தடவிக்கொடுத்தாள். “குறிப்பா உன்னை மாதிரி சின்னப்பையனுக்கு இந்த மாதிரி ஆச்சுதுன்னா…த்சு..த்சு! நான் வேண்ணா உதவி பண்ணட்டுமா? காவேரி கிட்டே சொல்லாம இருப்பியா?” மீண்டும் எச்சில் விழுங்கியபடியே சுரேஷ் தலையை சரி என்பது போல அசைத்தான். அதற்காகவே காத்திருந்தவள் போல, லலிதா விருட்டென்று தனது பிளவுசைக் கழற்றித் தனது கொழுத்த முலைகளை வெளிப்படுத்தினாள். அவள் உள்ளே பிரா அணிந்திருக்கவில்லை. அவற்றின் செழிப்பையும் வனப்பையும் பார்த்த சுரேஷ் வாயடைத்துப்போய் ஒரு நீளமான பெருமூச்சை விடுத்தான். “ஆன்ட்டியோட காம்பு எப்படி விறச்சுப் போய்க்கிடக்குது பார்த்தியா?” லலிதா ஒரு கையால் தனது முலைகளில் ஒன்றைத் தானே பிடித்துத்தூக்கியபடி, அதன் இளஞ்சிவப்புக் காம்பை சுரேஷுக்குக் காட்டினாள். “எனக்குக் கூட குறுகுறுங்குது சுரேஷ்!” சுரேஷின் பேண்ட்டின் மீது ஒரு ஈரத்திவலை தென்பட்டது. இரும்பு உருகிக்கொண்டிருப்பதால், அடுத்து சம்மட்டியடித்துவிட வேண்டியது தான் என்று முடிவு செய்த லலிதா, சுரேஷின் பேண்ட் ஜிப்பை இழுத்து இறக்கினாள். அவனது சுண்ணியை வெளியேற்றினாள். “ஓ சுரேஷ்! உன்னோடது நான் எதிர்பார்த்ததை விடவும் பெருசு.” அவனது சுண்ணி ஜட்டியிலிருந்து குத்திட்டு நின்றது. லலிதாவின் விரல்கள் அவனது சுண்ணித்தண்டை இறுக்கி வளைக்க முற்பட்டன. மெல்ல மெல்ல அவள் அவனது சுண்ணியைக் குலுக்கிக் குலுக்கி, அதன் சின்னஞ்சிறிய வாயிலிருந்து ஆரம்ப எழுச்சித்துளியை வெளியேற்ற முயன்றாள். “உனக்கு நான் இந்த உதவி பண்ணுறதிலே ஆட்சேபணை எதுவும் இல்லையே?” கண்களில் காமம் மின்ன, முலைகள் குலுங்க, சுரேஷின் சுண்ணியைக் குலுக்கியவாறே லலிதா கேட்டாள். “சத்தியம் பண்ணணும், காவேரி கிட்டே சொல்ல மாட்டேன்னு….” “சத்தியமா அம்மா கிட்டே சொல்ல மாட்டேன்.” லலிதா அவனது ஷூ, பேண்ட், ஜட்டி அனைத்தையும் கழற்றினாள். இடுப்புக்குக் கீழே நிர்வாணமாக, வீங்கிய கொட்டைகளுடனும், செங்குத்தாக எழும்பி நின்ற பருத்த சுண்ணியுடனும் சுரேஷ் அவளது முலைகளையே வெறித்தபடி அமர்ந்திருந்தான். “உன்னோட கேர்ள்-ஃபிரண்டு உனக்கு என்னென்ன உதவி செய்யலாமுன்னு சொல்லித்தரப்போறேன். முதல்லே இது…” லலிதாவின் கை அவனது தொடையை வருடியபடி, அவனது சுண்ணியின் தண்டை இறுக்கிக்கொண்டது. பிறகு, ஒரு சில முறை அதைக் குலுக்கிவிட்டு, அதிலிருந்து சில வெள்ளை முத்துக்கள் வெளியேறுவதைக் கண்டபின்னர், மென்மையாகப் பெருமூச்சு விடுத்தபடி, தலையைத் தாழ்த்தியவள், அவனது சுண்ணியை வாய்க்குள்ளே இழுத்துத் தனது தொண்டைவரைக்கும் இழுத்துக்கொண்டாள். “ஓஹ்ஹ்ஹ்ஹ்!” அம்மாவின் நெருங்கிய சினேகிதி தனது சுண்ணியை ஊம்பத் தொடங்கியிருப்பதை நம்பமுடியாமல் சுரேஷ் பெருமூச்சுடன் முனகினான். ஆனால், தனது சுண்ணியின் இறுக்கத்தைப் பருகியபடி, தனது தண்டைச் சுற்றிலும் ஈரமான வெப்பத்தைப் பரவியபடி, அவளது வாய் இயங்கத்தொடங்கியதும் அவனது காமவேட்கை தட்டி எழுப்பப்பட்டு விட்டது. அதிக நேரத்தை வீண்டிக்காமல், அவள் சீக்கிரமாகவே அவனது சுண்ணியை வேகவேகமாக உறிஞ்சத்தொடங்கி விட்டிருந்தாள். அவள் எழுப்பிய ஒலிகள் சுரேஷின் மனதில் பல்வேறு சலனங்களை ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தன. அவளது நாக்கு அவனது சுண்ணியின் பளபளப்பான தலையைச் சுற்றிச் சுற்றி வருடிக்கொடுத்தது. “உஹ்ஹ்ஹ்!” சுரேஷின் கைகள் அவளது தலையின் பின்பக்கத்தைப் பற்றிக்கொள்ள, அவனது விரல்கள் அவளது கூந்தலில் அலையத் தொடங்கியிருந்தன. லலிதா தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டியவாறு, தனது வாயால் அவனது சுண்ணியை ஓத்துக்கொண்டிருந்தாள். பீறிட்டுப் பாயாமல் இருக்க முடியாது என்கிற அளவுக்கு அவனது சுண்ணி அபாரமாக வீங்கி விரைத்து விட்டிருந்தது. அவளது கை அவனது சுண்ணியை மேலும் கீழும் வருடியபடியே குலுக்கிக் குலுக்கியவாறே, அவளது வாய் இடைவிடாது அழுத்தமாக ஊம்பி விட்டுக்கொண்டிருந்தது. சுரேஷ் சோபாவின் மீது தத்தளித்துக்கொண்டிருந்தான். அவளோ தன்னால் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு அழுத்தமாக அவனது சுண்ணியை ஊம்பிக்கொண்டிருந்தாள். இன்னொரு கையால் அவனது கொட்டைகளை முதலில் வருடிக்கொடுத்துவிட்டு, பிறகு அவற்றை மெதுவாக அமுக்கினாள். அவளது வாய்க்குள்ளே தனது சுண்ணி துடிதுடித்துக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்த சுரேஷ் உரக்க முனகினான். “சுரேஷ்!” லலிதா திடீரென்று நிறுத்தினாள். அவளது கை இன்னும் அவனது சுண்ணியை விடுவித்திருக்கவில்லை. “இது ஆரம்பப்பாடம் தான்! இப்பவே வாயிலே ஊத்திடாதே! எவ்வளவு வந்தாலும் எனக்குள்ளே தான் விடணும் முதல்லே.” லலிதா தரையில் மல்லாந்து படுத்தாள். அவனைக் காமக்கண்களால் பார்த்தபடியே தனது பெட்டிக்கோட் நாடாவை அவிழ்த்துக் களைந்தாள். “சட்டையைக் கழற்று சுரேஷ்!” லலிதா தரையின் மீது கால்களை அகலமாக விரித்துப்படுத்துக்கொண்டாள். தனது மயிர் படர்ந்திருந்த கூதியை சினேகிதியின் மகனுக்கு விருந்தாக அளிக்கத் தயாரானாள். முதலில் கண்களுக்கு. பிறகு….? சட்டையையும் அவிழ்த்துவிட்டு சுரேஷ் முழுநிர்வாணமாகத் தரையில் இறங்கி, லலிதாவின் கால்களுக்கு நடுவே புகுந்து கொண்டான். ஒரு கையால் தனது சுண்ணியைப் பிடித்து, அதன் நுனியால் லலிதாவின் புழையை மேலும் கீழுமாக ஒரு சில முறை வருடிவிட்டு, மிகத்துல்லியமாக அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியின் பெரிய தலையை வைத்து ஒரே அழுத்தாக அழுத்தினான். இடுப்பை அசைத்து அவன் தனது சுண்ணியை ஒரே குத்தாக இறக்க, அவனது சுண்ணியின் மொத்த நீளமும் லலிதாவின் புழைக்குள்ளே புசுக்கென்று இறங்கியது. “ஹும்ம்ம்!” லலிதா உதடுகளைக் கடித்தாள். “கொஞ்சம் கூட சிரமமேயில்லாம சட்டுன்னு குத்திட்டியே சுரேஷ்? சபாஷ்!” சுரேஷ் பெருமிதத்தோடு லலிதாவைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். லலிதா தனது கால்களால் சுரேஷின் இடுப்பை வளைத்துத் தன்னோடு வைத்து இறுக்கினாள். “சும்மாச் சொல்லக் கூடாது சுரேஷ்! இவ்வளவு சீக்கிரம் அதை உள்ளே விடுவேன்னு நான் எதிர்பார்க்கவேயில்லை. எல்லாம் உங்கம்மா காவேரி கொடுத்த டிரைனிங் தானே?” “என்..என்னது…?” சுரேஷ் அதிர்ந்தான். லலிதா கலகலவென்று சிரித்தபடியே அவனது குண்டியைச் செல்லமாகத் தட்டினாள். “இல்லேன்னு சொல்லாதே சுரேஷ்! எனக்குத் தெரியும்! உங்கம்மா உன்கிட்டே ஓள் வாங்கிட்டிருக்கான்னு. உன்னைக் கூப்பிடறதுக்கு முன்னாடியே தெரியும்.” சுரேஷின் முகம் சிவந்தது. அவனது சுண்ணி சற்றே தளர்வது போலிருந்தது. “என்ன சொல்றீங்க…நான்…நான்…,” சுரேஷுக்கு நாக்குக் குழறியது. “புளுகாதேன்னு சொன்னேன்,” லலிதா செல்லமாக அவனது இடுப்பைக் கிள்ளினாள். “இப்போ கூட நீ அவ்வளவு அவசரமா உங்கம்மாவை ஓக்கத் தானே போயிட்டிருந்தே? யெம்மாடியோ, எவ்வளவு பெரிய வீக்கம் இருந்தது உனக்கு?” சுரேஷ் பெருமூச்செரிந்தபடி, அவள் மீது தளர்ந்து விழுந்தான். அவனது மார்பின் கீழே லலிதாவின் முலைகள் நசுங்கின. லலிதா அவனது தலைமயிரை ஆதுரமாகக் கோதினாள். “ப்ளீஸ்! யார் கிட்டேயும் சொல்லிடாதீங்க ஆன்ட்டி..ப்ளீஸ்..” “யார் கிட்டேயும் சொல்லமாட்டேன் சுரேஷ்! ஆனா ஒண்ணு! இப்போ நீ நினைக்கிற மாதிரி வீட்டுக்குப் போய் உங்கம்மாவை ஓக்க முடியாது.” “ஏன்…?” “ஏன்னா என் மகன் மனோ முந்திக்கிட்டான் இன்னிக்கு…” சுரேஷின் தலை சட்டென்று நிமிர்ந்தது. “என்னது?” “எப்படி நீ மனோவோட அம்மாவை ஓத்திட்டிருக்கியோ அதே மாதிரி இப்போ என் மகன் உங்கம்மாவப் போட்டு ஓத்திட்டிருக்கான்,” என்று புன்னகையோடு கூறினாள் லலிதா. மீண்டும் அவனது இடுப்பைக் கால்களால் வளைத்ததோடு, தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி அவனது சுண்ணிக்குத் தனது புழையைத் தூக்கிக் கொடுக்கத் தொடங்கினாள். “யோசிக்காதே சுரேஷ்! குத்த ஆரம்பி! என்னாலே ரொம்ப நேரம் தாளமுடியாது.” தான் கேட்டதை நம்பமுடியாமல் சுரேஷ் சிறிதுநேரம் லலிதாவையே உற்றுநோக்கினான். அவனது வாய் திறந்தது திறந்தபடியே இருந்தது. ஒரு கணத்துக்கு, எவனோ ஒருவன் தன் அம்மாவைப் போட்டு ஓத்துக்கொண்டிருப்பதாகக் கற்பனை செய்தவனுக்குக் கோபம் வந்தது என்றாலும், லலிதா தனது சுண்ணியைப் புழையால் கவ்விப்பிடித்துக்கொண்டு தனது இடுப்பின் மீது மோதிக்கொண்டிருந்ததால், அந்த சுகத்தை அவனால் தள்ள முடியவில்லை. அவனது கோபம் காமமாக மாறியது. அவனது சுண்ணி லலிதாவின் புழைக்குள்ளே மீண்டும் விசுவரூபம் எடுத்து, கடப்பாரை போல இறுகி நீண்டது. ஆவேசத்தால் ஆட்கொள்ளப்பட்ட சுரேஷின் இரண்டு கைகளும், லலிதாவின் இரண்டு முலைகளையும் பிடித்து சப்பாத்தி மாவு பிசைவது போலப் பிசைந்தன. அவன் விடுவிடுவென்று அவளை வேகவேகமாக, வெறிவந்தவன் போல ஓக்கத் தொடங்கினான். “உம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்! குத்து, குத்த்த்த்த்த்து!” லலிதா தொடர்ந்து சுரேஷின் குண்டியைத் தட்டிக்கொண்டேயிருந்தாள். சுரேஷ் அவளைத் திக்குமுக்காட வைக்க வேண்டும் என்ற வெறியோடு, தனது வலு அனைத்தையும் வெளிக்காட்டியபடி, அவளது முலைகளைக் கசக்கியபடி அவளை அதிரடியாக, அதிவேகமாக ஓத்துத் தள்ளிக்கொண்டேயிருந்தான். அவனது வெறியும், வேகமும் ஓரிரு கணங்களுக்கு லலிதாவின் மனத்தில் அச்சத்தை ஏற்படுத்தியது என்னவோ உண்மைதான். “நான் நினைச்சது சரியாத் தானிருக்கு,”லலிதா வேண்டுமென்றே அவனைச் சீண்டினாள். “எப்படி ஓக்குறதுன்னு உங்கம்மா நல்லாவே சொல்லிக்கொடுத்திருக்கா…” சுரேஷுக்கு இரத்தம் கொதித்தது. அவனது வேகம் மேலும் அதிகரித்தது. குனிந்தவன் லலிதாவின் முலைக்காம்புகளை, ஒவ்வொன்றாய் மாற்றி மாற்றி உறிஞ்சினான். “செமத்தியா ஓக்குறே சுரேஷ்! இதே மாதிரித் தான் உங்கம்மாவையும் ஓத்திட்டிருந்தியா..?” லலிதாவுக்கு அவனைச் சீண்டுவது ஆனந்தமாக இருந்தது. அவன் தனக்கு ஏற்பட்ட ஆத்திரத்தை வெளிப்படுத்த, தனது புழையை அவனது சுண்ணியால் தண்டித்துத் தண்டித்துத் தனக்குச் சுகம் அளித்துக்கொண்டிருக்கிறான் என்பதும் அவளுக்கு அதிக கிளர்ச்சியை அளித்துக்கொண்டிருந்தது. லலிதாவின் மனவோட்டத்தை அறிந்து கொள்ளாமல், சுரேஷ் ஒவ்வொரு முறையும் அவள் தன் அம்மாவைப் பற்றிச் சொன்னதும், சுரேஷ் அவள் எதிர்பார்த்த மாதிரியே அவளை செமத்தியாக ஓத்து அவளது குறிக்கோளை நிறைவேற்றிக்கொண்டிருந்தான் என்பது அவனுக்குப் புரியவில்லை. தற்காலிகமாக, அவன் தனது சுண்ணியை அவளது புழையிலிருந்து வெளியேற்றவும், அவனது சுண்ணியிலிருந்து விந்து தரையில் சொட்டியது. லலிதாவின் கால்களைப் பிடித்துத் தூக்கியவன், அவற்றை மடக்கி மடக்கி, அவளது முட்டுக்கால்கள் அவளது தோள்களோடு உராயுமளவுக்கு உயர்த்தியதும் லலிதா வீறிட்டாள். பிறகு, தனது உடலின் வலுவனைத்தையும் பயன்படுத்தியபடி அவள் மீது அழுந்தியபோது, லலிதாவின் தொடைகள் அவளது முலைகளை நசுக்கின. “ஓவ்!” சுரேஷின் சுண்ணி அவளது புழைக்குள்ளே மீண்டும் அழுந்துவதை உணர்ந்த லலிதா அலறினாள். “வெளியே எடுத்திடு! அப்படிப்பண்ணாதே! ரொம்ப உள்ளே போயிடும்…வேணாம்…” சுரேஷ் குரூரமாகச் சிரித்தபடியே, முன்னை விட செங்குத்தாக, ஆழமாக லலிதாவின் புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணி இறங்குவதை அனுபவித்து ரசித்தபடி அவளை மீண்டும் ஓக்கத்தொடங்கினான். அவனது முட்டுக்கால்கள் தரையில் உராய்ந்தபோதும், அதுபற்றிக் கவலைப்படாமல் அவன் லலிதாவின் புழைக்குள்ளே ஆழமாக, அதிரடியாக, அதிவேகமாக இறங்கி ஏறி அசுரவேகத்தில் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். அவளது மயிர்படர்ந்த புழையைப் பிளந்து கொண்டு, அவனது சுண்ணி ஒவ்வொரு முறை குத்தி இறங்கியபோதும், அதுவரை லலிதாவுக்குள் எவரும் கண்டிராத ஆழங்களுக்குள்ளே இறங்கியது. லலிதாவின் குண்டி தரையில் மீது மோதி மோதி வலிக்கத் தொடங்கியது. சுரேஷின் சுண்ணி இறங்கியிருந்த ஆழத்தை மனதுக்குள்ளே ஊகித்தவள், ஒரு வேளை அவனது சுண்ணி தனது வயிற்றுக்கே வந்து வந்து போகிறதோ என்று கலவரப்படத் தொடங்கினாள். ஆனால், அதிக நேரம் அவளது கலவரம் நீடிக்கவில்லை. ஒரு சில குத்துக்களை வாங்கியபிறகு, சுரேஷின் கும்மாங்குத்துக்கள் ஒவ்வொன்றும் அவளது கூதிக்குக் குதூகலம் கொடுக்கத் தொடங்கி விட்டிருந்தன. இன்பத்தில் திளைத்தபடி லலிதா கூச்சலிடத் தொடங்கினாள். அவளது புழை சுரேஷின் சுண்ணியை இறுக்கிப்பிடித்து வைத்துக்கொண்டிருக்க, அவளது குண்டித்துளையும் சுருங்கி விரிந்து கொண்டிருந்தது. “ஊவ்வ்!” லலிதா மீண்டும் இடுப்பைத் தூக்கியடிக்கத் தொடங்கினாள். அவளது முதுகு மீண்டும் தரையில் அழுந்தியிருக்க, அவளது கால்கள் அவனது தோள்களின் மீது மாலையாய் விழுந்து கொண்டிருந்தன. “ஓ! சுரேஷ்! எவ்வளவு உள்ளே போறே? உன் பூல் என்னைக் கொன்னே போட்டிரும் போலிருக்கே!” வியர்வையில் குளித்தபடி, சுரேஷ் லலிதாவை மென்மேலும் வேகவேகமாக ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். இப்போது ஒவ்வொரு குத்துக்குப் பிறகும், தனது சுண்ணியின் தலைப்பகுதியை மட்டும் அவளது புழைக்குள் வைத்துவிட்டு, மீதமுள்ள நீளத்தை வெளியேற்றி, மீண்டும் மீண்டும் அதிரடிக்குத்தாக இறக்கி மொத்த நீளத்தையும் அவளது புழையில் புதைத்துப் புதைத்து அவளைப் பந்தாடிக்கொண்டிருந்தான். அவனது ஆழமான குத்துக்கள் தந்த ஆனந்தத்தில் லலிதாவுக்கு இன்பப்பெருக்கின் அடையாளங்கள் தோன்றின. கூச்சமின்றி, தனது விரல்களைத் தனது புழைக்குள்ளே நுழைத்துக்கொண்டு, அதில் இயந்திரகதியில் இயங்கிய சுரேஷின் சுண்ணியைத் தொட்டுப்பார்த்தாள். பிறகு, தனது மொட்டை விரல்களால் தேடி, அதை அழுத்தித் தேய்த்து விட்டுக்கொண்டாள். “எனக்கு வருது..எனக்கு..வருத்த்து….” அவள் அலறினாள். லலிதா தனது மொட்டைப் பிடித்து உருட்டியும், திருகியும் விளையாடிக்கொண்டிருக்க, சுரேஷ் தொடர்ந்து அவளது புழையை முன்னெப்போதுமில்லாத வேகத்தோடும் அழுத்தத்தோடும் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். அவளது புழை அவனது சுண்ணியை கிடுக்கிப்பிடி போட்டுப் பிடித்துக்கொண்டு இறுக்கிக் கறந்துவிட, இருவரும் ஒரே நேரத்தில் அவரவர் உச்சத்தை அடைந்தார்கள். “ஓஹ்ஹ்ஹ்!” லலிதா கூச்சலிட்டாள். அவளது உடலிலிருந்த இரத்தமெல்லாம் காமரசமாக மாறி அவளது புழையிலிருந்து பெருக்கெடுத்து ஓடுவது போல, பெருக்கெடுத்துப் பெருக்கெடுத்து ஊற்றினாள். சுரேஷின் சுண்ணியிலிருந்தும் வெளியேறிய வெதவெதப்பான விந்துவின் வெள்ளம் அவளது புழையை நிரப்பியது. அவனது கொட்டைகள் இரண்டும் இரண்டு அமுதசுரபிகளைப் போல விந்துவெள்ளத்தை வெளியேற்றிக்கொண்டே போக, அவன் லலிதாவின் புழையை வெள்ளப்பெருக்கால் மூழ்கடித்தான். இறுதியாக அவன் தனது கடைசிப் பீறிடலை அவளுக்குள்ளே செலுத்தியபோது, லலிதா அரைமயக்கத்தில் இருந்தாள். அவள் சுயநிலைக்குத் திரும்பியபோது தரையெங்கும் அவர்கள் இருவரது இன்பத்திரவங்களும் வாளிகவிழ்ந்து கொட்டிய நீர் போலப் பரந்திருப்பதை அவளது முதுகில் சில்லென்று உணரமுடிந்தது. “சுரேஷ்!” அவள் முணுமுணுத்தாள். “எடுத்திடு, இதுக்கு மேலே…என்னாலே முடியாது.” மிருகத்தனம் முற்றிலும் மறைந்துபோயிருந்த நிலையில், லலிதா சொன்னாற்போலவே, சுரேஷ் தனது சுண்ணியை வெளியேற்றினான். லலிதா மெதுவாக தனது கால்களைத் தரைக்குக் கொண்டுவந்து பதித்தாள். “சண்டாளா!” அவள் முணுமுணுத்தாள். “நான் வேண்டாம் வேண்டாம்னு சொல்லச் சொல்ல….என்னை…இப்படிப் போட்டு…கொன்னுட்டியே!” சுரேஷ் சற்றே குற்ற உணர்வோடு அமர்ந்திருக்க, சட்டென்று லலிதா அவனது தலையைப் பிடித்து இழுத்துத் தனது புழையின் மீது வைத்து அழுத்தினாள். “நக்கு சண்டாளா! நக்கு!” லலிதா உறுமினாள். “உங்கம்மாவுக்கு நாக்குப் போடுவேயில்லே? அதே மாதிரி எனக்கும் போடு…உம், நக்கு!” சற்றே மூச்சுத்திணறிய சுரேஷ், திடீரென்று தனது முகத்தை லலிதா தனது கூதிமேட்டில் வைத்து அழுத்தியதும் சற்றே நிலைகுலைந்தாலும், அவனது நாக்கு சட்டென்று வெளிப்பட்டு, லலிதாவின் புழைக்குள்ளே நுழைந்து அவளது காமரசத்தை நக்கி நக்கிப் பருக ஆரம்பித்தது. “உம், உறிஞ்சு,” லலிதாவின் விரல்கள் சுரேஷின் கழுத்தில் பதிந்தன. தரையில் படர்ந்து கொண்ட சுரேஷ், மீண்டும் தனது சுண்ணி வீறுகொண்டிருப்பதை உணர்ந்தவாறு, லலிதாவின் குண்டியைப்பிடித்துக்கொண்டு, அவளது கூதிமேட்டில் முத்தமிட்டு விட்டு, அவளது புழையிலிருந்து ஒழுகிய திரவத்தைப் பருகத்தொடங்கினான். இதே போல, தான் அம்மாவின் புழையிலும் நாக்குப்போட்டு நக்கியது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. “ஹும்ம்ம்ம்!” லலிதா துள்ளினாள். அவளது புழை சுரேஷின் முகத்தில் மோதியது. “சுத்தமா உலர உலர நக்கணும் தெரிஞ்சுதா?” சுரேஷ் தனது நாக்கை, அவளது புழையுதடுகளுக்குள்ளே செலுத்தி அள்ளி அள்ளிப் பருகினான். சிறிது நேரத்தில் அவன் அவளது புழையைப் புசிக்கத்தொடங்கினான். அவனது நாக்கு முன்பு அவனது சுண்ணி போனது போலவே, லலிதாவின் ஆழத்துக்குள்ளே அமிழ்ந்தது. “நக்கு! நக்கு! ஓஹ்ஹ்ஹ்!” தனது புழையுதடுகளை விரல்களால் பிரித்துக் காட்டினாள். முற்றிலும் எழுச்சியடைந்திருந்த அவளது செக்கச்செவேலென்ற மொட்டு வெளிப்பட்டது. சுரேஷ் அதை தனது நாக்கால் அழுத்தினான். லலிதா துள்ளித்துடித்தாள். பிறகு, சுரேஷ் இன்னும் அழுத்தமாக, தீவிரமாக அவளது மொட்டை உறிஞ்சினான். “விரல் போட்டுக் குத்து!” அடுத்த கட்டளை பறந்தது. சுரேஷ் இரண்டு விரல்களால் லலிதாவின் புழையை ஓக்கத்தொடங்கினான். சட்டென்று அவளது புழை அவனது விரல்களை இறுக்கிக்கொண்டது. அவன் தொடர்ந்து அவளது புழை துடிதுடிக்க நக்கியும், உறிஞ்சியும் விளையாடினான். அவளது மொட்டை உதடுகளால் கவ்வி உறிஞ்சினான். அதே சமயம் அவனது விரல்கள் அவளது புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடின. லலிதாவோ தனது கூதியை அவனது முகத்தின் மீது வைத்துத் தேய்த்துக்கொண்டிருந்தாள். “வந்திருச்சு…ஓஹ்ஹ்ஹ்!” அவளது புழைக்குள்ளே மீண்டும் பூகம்பம் ஏற்பட்டது. இன்பநீரூற்று புறப்பட்டது. “நக்கு, எல்லாத்தையும் நக்கு!” சுரேஷின் தலையை அசையக் கூட விடாமல் லலிதா இறுக்கமாகப் பற்றிக்கொண்டிருந்தாள். அவன் முழுக்க முழுக்க பருகியபிறகு, தளர்ந்து போனவளாக, தரையின் மீது அயர்ந்து விழுந்தாள். அரைக்கண்ணால் பார்த்தபோது, சுரேஷுக்கு மீண்டும் எழுச்சி ஏற்பட்டு அவனது சுண்ணி எழும்பி நிற்பதைக் கண்டு புன்னகைத்தாள். இன்னும் ஓர் முறை அவன் தன்னை ஓக்க விரும்பினாலும் விரும்புவான் என்று அவளுக்குத் தோன்றியது. லலிதா கலகலவென்று சிரிக்கத் தொடங்கினாள். எதிர்வீட்டில் தன் மகன் மனோ, சுரேஷின் அம்மாவை இதுவரைக்கும் எப்படி எப்படியெல்லாம் ஓத்திருப்பானோ என்று எண்ணியவளால் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை. எத்தனை முறை ஓத்தாலும் திருப்தியே அடையாத இரண்டு பிள்ளைகளைப் பெற தானும் சரி, காவேரியும் சரி, நிறையக் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும் என்று மனதுக்குள்ளே எண்ணிக்கொண்டாள். லலிதாவுக்கும், காவேரிக்கும் இப்போது மாற்றி மாற்றி அனுபவிக்க இரண்டு வாலிபர்கள் கிடைத்திருந்தனர். இது தவிரவும், அவர்கள் இருவரும் அவ்வப்போது ஒருவர் மற்றவர் புழையில் நாக்குப்போட்டு சுகமளித்துக்கொண்டும் தானிருந்தனர். சுரேஷ் தன் அம்மாவை மனோ தினசரி ஓத்துக்கொண்டிருப்பதை அறிந்திருந்தும் அதுபற்றி அவளிடம் கேட்கவில்லை. அவனுக்கு,லலிதாவை தான் தினசரி ஓத்துக்கொண்டிருக்கிற விஷயம் அம்மாவுக்குத் தெரியாமல் இருக்க வேண்டுமே என்ற கவலையே அதிகமாக இருந்தது. மகன் மனோவிடம் லலிதா தானும் காவேரியின் மகன் சுரேஷிடம் ஓள் வாங்கிக்கொண்டதை ஒப்புக்கொண்டிருந்தாள். அவன் அதிர்ச்சியடையவில்லை; இருப்பினும் அவனுக்கு சுரேஷின் மீது பொறாமை ஏற்பட்டது உண்மை. என்றாவது ஒரு நாள், அவர்களது குட்டு வெளிப்படும் என்பது அவர்கள் நால்வருக்குமே தெரிந்திருந்தது. இருந்தாலும் அதுவரைக்கும் அவர்கள் தகாத உறவு அளித்த சந்தோஷத்தை அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கலாமே என்று அவரவர் பயத்தை அலட்சியப்படுத்திக்கொண்டிருந்தனர். அப்படித் தான் ஒரு நாள்! அன்று மனோவுக்கு கிரிக்கெட் மேட்ச் இருந்தது. எப்படியும் அவன் திரும்புவதற்குள் இருட்டிவிடும் என்று லலிதாவுக்குத் தெரியும். இப்போதெல்லாம் சுரேஷ், முதலில் லலிதாவை ஓத்துவிட்டு, அதன் பிறகே வீட்டுக்குப் போய்க்கொண்டிருந்தான். அன்றும் அப்படித்தான். உள்ளே நுழைந்து கதவருகே நின்று கொண்டிருந்த சுரேஷின் அபாரமான எழுச்சியைப் பார்த்து லலிதா பிரமித்து நின்றிருந்தாள். இவனுக்கு அலுக்கவே அலுக்காதா? “வீட்டுக்குப் போயி உங்கம்மாவை ஓக்குறதுக்கு முன்னாடி, உன் பூலை நல்லா ஊம்பி விடட்டுமா சுரேஷ்?” உடம்பில் ஒட்டுத்துணியுமின்றி, மண்டியிட்ட நிலையில் சுரேஷின் எழுச்சியைப் பிடித்து அழுத்தியவாறே கேட்டாள் லலிதா. சுரேஷ் மீண்டும் ஆமோதிப்பது போலத் தலையசைத்தான். லலிதா அவனது பேண்ட்டைக் கழற்றி, பெருமிதத்தோடு துள்ளி வெளிவந்த அவனது சுண்ணியை விரல்களால் வளைத்துப்பிடித்துக் குலுக்கிவிட்டாள். அவனது சுண்ணியின் நுனியில் குபுகுபுவென்று வெள்ளை முத்துக்கள் வெளியே தலைகாட்டத்தொடங்கின. “வாயிலே போட்டுக்கோங்க,” என்று கிசுகிசுத்தான் சுரேஷ். அவனது கைகள் அவளது தலையைப் பிடித்து அழுத்தின. அவனது திடீர் ஈடுபாட்டை எண்ணி லலிதா சிரித்தாள். பிறகு, தனது வாய்க்குள்ளே அவனது சுண்ணின் முக்கால்வாசி நீளத்தையும் இழுத்துக்கொண்டு முனகியபடியே அவனை ஊம்பிவிடத் தொடங்கினாள். மிகக்குறுகிய காலத்திலேயே ஓள்வாங்கிக்கொள்ளவும் ஊம்பி விடவும் ஒன்றுக்கு இரண்டு பூல் கிடைத்ததில் அவளது வாழ்க்கையே மாறி விட்டிருந்தது. மனோ இல்லாத குறையைத் தீர்த்தபடி சுரேஷ் வந்திருந்தான். காவேரி, லலிதா இருவரில் எவரை ஒப்பதில் தனக்கு அதிக இன்பம் கிடைக்கிறது என்று அவனாலே உறுதியாகச் சொல்ல முடியவில்லை. “உன்னை ஊம்புறபோது மனோவை ஊம்புறமாதிரியே சந்தோஷமா இருக்கு,” ஒரு கணம் தலைநிமிர்த்தி லலிதா புன்னகையுடன் கூறினாள். பிறகு, மீண்டும் சுரேஷை ஊம்பத் தொடங்கினாள். அவளது நாக்கு சுரேஷின் சுண்ணியின் மீது சுழன்று சுழன்று விளையாடி, ஒழுகிய அவனது திரவத்தை உண்டு மகிழ்ந்து கொண்டிருந்தது. சுரேஷுக்கு இப்போது லலிதாவை வாயில் ஓப்பதும் பிடித்துப்போயிருக்கவே, அவன் இடுப்பை முன்னும் பின்னும் அசைத்தபடி அவளது வாய்க்குள்ளே தனது சுண்ணியைக் குத்திக்கொண்டிருந்தான். சிறிது நேரத்தில் அவனுக்கு எழுச்சியின் உச்சம் நெருங்கியது. “வா சுரேஷ்,” என்று நிறுத்தினாள் லலிதா. “உன் பூலை எனக்குள்ளே சொருகு!” முலைகள் குலுங்கக் குலுங்க, இரண்டு கைகளையும் தரையில் மடக்கிக்கொண்டும், கால்களை மடக்கியபடி, தொடைகளை விரித்துக்கொண்டும் அவள் சுரேஷிடம் நாய் ஓள் வாங்கத் தயாராகப் படுத்துக்கொண்டாள். அவனது சுண்ணியிருந்த எழுச்சிக்கு, என்றும் போலவே இன்றும் செமத்தியாக ஓள் வாங்கப்போகிறோம் என்ற எதிர்பார்ப்போடு அவள் இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டு, அவனது பூல் தனது புழையில் நுழைவதற்காகக் காத்திருந்தாள். “இன்னிக்கு எனக்கு ரொம்பவே ஒழுகுது சுரேஷ்! சீக்கிரமா வா, போட்டுத்தள்ளு என்னை,” என்று முனகினாள். அவளுக்குப் பின்னால் மண்டியிட்ட சுரேஷ், அவளது உடலின் மீது கவிழ்ந்து அவளது கொழுகொழு முலைகளைப் பிடித்துக் கசக்கினான். அதே சமயம் அவனது சுண்ணியின் நுனி, அவளது புழையுதடுகளைப் பிரித்துக்கொண்டு உள்ளே நுழையத் தொடங்கியது. லலிதா தனது குண்டியால் அவனது இடுப்பின் மீது மோதவும் அவளது புழைக்குள்ளே அவனது சுண்ணி மேலும் ஓரிரு அங்குலங்கள் நுழைந்தது. “சீக்கிரமாப் பண்ணு! உங்கம்மா காத்திட்டிருப்பா, மனோவும் வர்ற நேரம் தான்.” லலிதாவின் முலைகளைப் பிடித்துப் பிசைந்து கொண்டே, சுரேஷ் தனது சுண்ணியை அவளது புழைக்குள்ளே விட்டும் எடுத்தும் விளையாடத் தொடங்கினான். எடுத்த எடுப்பிலேயே சுரேஷின் சுண்ணி தனது புழைக்குள்ளே முழுமையாக, அழுந்தி இறங்கியதில் இன்பபெருமூச்சு விடுத்த லலிதா தலையைத் தரையோடு தரையாக அழுத்திக்கொண்டாள். அவன் ஒவ்வொரு முறை குத்தும்போதும் அவளது உடல் குலுங்கியது. “இன்னும்! இன்னும்!! இன்னும்!!!” லலிதா வெறியோடு கத்தினாள். அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியை ஒவ்வொரு முறையும் ஆழமாகப் புதைத்து எடுத்துக்கொண்டிருந்த சுரேஷ் முனகினான். லலிதாவை அன்றுதான் முதல் முதலாக ஓத்துக்கொண்டிருப்பது போல, அவனுக்கு மிகவும் அதிகமான பரபரப்பும் எழுச்சியும் ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்தது. அவனது கைகள் அவளது முலைகளைப் பிடித்து மிருகத்தனமாக கசக்கிக்கொண்டிருந்தன. சிறிது நேரத்தில் இருவருமே உரக்க உரக்க முனகிக்கொண்டிருந்தனர். சுரேஷின் ஒவ்வொரு குத்தும் அவளது கணவாயை அடைத்து அடைத்து அழுந்தி அழுந்தியபடி இறங்கிக்கொண்டிருந்தது. “அப்படித்தான்…விடாதே…இன்னும்…குத்து..பலமாக் குத்து!” என்று ஒரு கையால் தரையில் ஓங்கி ஓங்கி அறைந்தபடி அலறிக்கொண்டிருந்தாள் லலிதா. அவளது இந்த வெறியே, சுரேஷை உசுப்பி விட்டுக்கொண்டிருக்க, அவனது சுண்ணி மேலும் சுறுசுறுப்படைந்து கொண்டிருந்தது. அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணி மென்மேலும் நீண்டு இறுகிக்கொண்டிருப்பதையும் அவன் உணர்ந்தான். லலிதாவின் புழை அடுப்பைப் போலக் கொதித்துக்கொண்டிருந்தது. சுரேஷின் ஒவ்வொரு குத்துக்கும் லலிதாவின் புழை பிளந்து பிளந்து வழிகொடுத்துக்கொண்டிருந்தது. மிகுந்த சிரமத்துடன் தனது மொட்டை விரல்களால் பற்றித் தேய்த்துக்கொண்டாள் லலிதா. அவனது உடல் மின்சாரத்தில் இயங்குகிற இயந்திரம்போலாக, அவனது சுண்ணி சம்மட்டிபோல லலிதாவின் புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தது. “எனக்கு வருது சுரே…ஷ்ஷ்ஷ்!” என்று அலறினாள் லலிதா. அவளது கைகள் அருகிலிருந்த நாற்காலியின் கால்களை இறுக்கப்பற்றிக்கொண்டன. அவளது புழையிலிருந்து பாற்கடல் கடைந்தது போல அமுதப்பெருக்கு ஊறிப்பெருகத் தொடங்கியது. அவள் இன்பப்பெருக்கு எடுத்துக்கொண்டேயிருக்க, சுரேஷ் நில்லாமல் கொள்ளாமல் அவளை இடைவிடாது வேகவேகமாக ஓத்துக்கொண்டே போனான். அவன் அனாயாசமாக, தனது சுண்ணியைப் பீறிடவிட்டு விடாமல், அந்த வேட்கையிலும் தன்னைக் கட்டுப்படுத்திக்கொண்டிருந்தான். இன்னும் நிறைய நேரம் லலிதாவின் புழையோடு விளையாடவேண்டும் என்று திட்டமிட்டிருந்தான் போலும். லலிதா அலற அலற, அவன் விருட்டென்று தனது சுண்ணியை முற்றிலுமாக அவளது புழையிலிருந்து வெளியேற்றியதும், அடுத்து அவன் என்ன செய்ய விரும்புகிறான் என்பது அவளுக்குப் புரிந்து போனது. “பாத்-ரூம்…வெளக்கெண்ணை…வெளக்கெண்ணை…” என்று அவள் முணுமுணுத்தாள். அப்படியே தரையில் குப்புற விழுந்து, இழுத்து இழுத்துப் பெருமூச்சு விடுத்தாள். இன்று எல்லாமே புது அனுபவம் போல இருந்தது அவளுக்கு. “சீக்கிரமா எடுத்துட்டு வா சுரேஷ்…” லலிதா இரைந்தாள். அதே சமயம்…… தொலைக்காட்சிப்பெட்டியில் காவேரியின் மனம் லயித்திருக்கவில்லை. இன்னும் சுரேஷ் ஏன் வீடு திரும்பவில்லை என்று அவளது மனமும்,புழையும் ஏங்கிக்கொண்டிருந்தன. கடியாரத்தை அடிக்கொருதடவை பார்த்துக்கொண்டிருந்தவள், பொறுமையிழந்தவளாய், பாத்-ரூமுக்குள்ளே நுழைந்தாள். மகன் சுரேஷ், சினேகிதியின் மகன் மனோ, இருவரும் இருக்கையிலே மீண்டும் விரல்போட்டு சுகம் காணவேண்டியிருக்கிறதே என்று அவள் நொந்து கொண்டாள். பாத்ரூமின் ஜன்னல் வழியாக அவள் எதேச்சையாக வெளியே பார்த்தபோது, அவளது கவனத்தை அந்தக் காட்சி ஈர்த்தது. லலிதாவின் வீட்டு ஜன்னல் திரை சற்றே காற்றில் அசையவும், உள்ளே சுரேஷ் நின்று கொண்டிருப்பதை அவளால் உடனே காண முடிந்தது. இடுப்புக்கு மேலே தான் பார்க்க முடிந்தது என்றபோதிலும் அவன் நிர்வாணமாக இருக்கிறான் என்பதையும் அவள் கவனித்து விட்டாள்.எவ்வளவு தூரத்தில் நின்றாலும் ஒரு தாயால் மகனை அடையாளம் கண்டு கொள்ள முடியாதா என்ன? அவனுக்கு லலிதாவின் வீட்டில் என்ன வேலை? அதுவும், மனோ இல்லாத சமயத்தில்..? ஒரு வேளை…? ஐயோ! பொங்கி வந்த கோபத்தை அடக்கியவாறு, அவள் கதவைத் திறந்து கொண்டு லலிதாவின் வீட்டை நோக்கி விரைந்தாள். லலிதாவின் வீட்டில் கிணற்றடியிலிருந்து, சமையலறை வழியாக வீட்டுக்குச் செல்ல ஒரு வழியிருப்பது அவளுக்குத் தெரியும். எனவே, அவள் வீட்டைச் சுற்றியபடி, கிணற்றடியை நெருங்கினாள். இதையறியாமல், உள்ளே…! லலிதாவின் குண்டித்துளையிலும், தனது சுண்ணியிலும் மொழுமொழுவென்று விளக்கெண்ணையைத் தடவியபிறகு, சுரேஷ் தனது சுண்ணியின் நுனியை மெதுவாக சூத்துக்குள்ளே திணிக்க முயன்றான். “சுரேஷ்!” லலிதா முணுமுணுத்தாள். “வலிக்காமப் பண்ணணும். உன்னோடது ரொம்பப் பெருசு! பதமாப் பார்த்துப் பண்ணனும். சரியா?” சுரேஷ் லலிதா சொன்னதுபோலவே, அவளுக்கு வலித்துவிடக் கூடாது என்ற கவனத்தோடு மெல்ல மெல்ல தனது சுண்ணியை அவளது சூத்தில் சொருக முயன்றான். “ஓவ்வ்வ்!” லலிதா முனகினாள். “சுரேஷ்! லலிதா!” லலிதாவும் சுரேஷும் திடுக்கிட்டுத் திரும்பவும், காவேரி சிவந்த கண்களோடு கோபம் கொப்பளிக்க அவர்களை வெறுப்போடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். “லலிதா, உன்னை ரெண்டு துண்டா வெட்டிப்போடப்போறேன். என்ன காரியம் பண்ணிட்டிருக்கே நீ?” லலிதா முகத்தைத் திருப்பிக்கொண்டாள். இனி தப்ப முடியாது. காவேரிக்கு விஷயம் தெரிந்து விட்டது. “சுரேஷ்!” காவேரி சீறினாள். “கீழே இறங்குடா!” சுரேஷ் விருட்டென்று லலிதாவின் சூத்தில் நுழைய முற்பட்டிருந்த தனது சுண்ணியை வெளியேற்றிவிட்டு, எழுந்து நின்று கொண்டான். ஆனால், அவனது முகத்தில் எந்தக் கலவரமும் இல்லை. “என்னடா பண்ணிக்கிட்டிருக்கே?” “காவேரி..ப்ளீஸ்…நான் சொல்லுறதை….” லலிதா ஏதோ சொல்ல முயல…. “வாயை மூடு லலிதா! நீ சொல்லுடா! எத்தனை நாளா நடக்குது இது..?” காவேரி உறுமினாள். “நிறுத்தும்மா,” சுரேஷ் இரைந்தான். “உன்னைப் பத்தி எனக்குத் தெரியாதா? நீ மனோ கிட்டே தினசரி ஓள் வாங்கிட்டிருக்கே, நான் என்னிக்காவது கேட்டேனா?” காவேரி நிலைகுலைந்தாள். இதை அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை. லலிதாவையும் மகனையும் மாறி மாறிப் பார்த்தாள். அவளால் எதுவும் பேச முடியவில்லை. லலிதா கலகலவென்று சிரித்தபடி எழுந்து அமர்ந்தாள். “சுரேஷ்! என்ன பேத்தறே…?” காவேரிக்குத் தொண்டையடைத்தது. “நீ அவன் கிட்டே தினமும் ஓள்வாங்கினே தானே?” சுரேஷ் கேட்டபடியே அம்மாவை நெருங்கினான். “இன்னிக்கு மனோ வர்லே! அதான் கோபம் உனக்கு! உன்னைப் பொறுத்தவரைக்கும் எனக்கு அடுத்ததா அவன்தான் வேணும். அப்படித்தானே?” “சுரேஷ்!” காவேரி விக்கித்துப்போய் நின்றாள். தனக்கும் தன் மகனுக்கும் இடையே இருந்த தகாத உறவுபற்றி, லலிதா அறிந்திருக்க வழியில்லை என்று அவள் எண்ணியிருந்தாள். இப்போது அதை அவளது மகனே உடைத்துக்கூறவும் அவளால் பதில் பேச முடியவில்லை. “சுரேஷ்! தயவு செய்து இங்கே இதையெல்லாம் பேசாதே!” என்று கெஞ்சத் தொடங்கினாள். “ஏன்? லலிதா ஆன்ட்டிக்கு எல்லாம் தெரியும்,” என்று அழுத்தம் திருத்தமாகக் கூறினான் சுரேஷ். “இப்போ ஒண்ணே ஒண்ணு தான் பாக்கியிருக்கு! லலிதா ஆன்ட்டி முன்னாலே நீ என்கிட்டே ஓள் வாங்கணும்.” “மாட்டேன்,” தன் மீது மகன் பாய்ந்ததும் காவேரி அலறினாள். ஆனால், அதற்குள்ளாக சுரேஷின் தலை அவளது பருத்த முலைகளுக்கு நடுவே புதைந்திருந்தது. அவனது கைகள் அவளது குண்டியைப் பிடித்து அமுக்கிக்கொண்டிருந்தன. அவள் எவ்வளவோ போராடியும் மகனின் வலுவான பிடியிலிருந்து அவளால் தன்னை விடுவித்துக்கொள்ள முடியவில்லை. என்ன ஏது என்று அவள் புரிந்து கொள்வதற்குள்ளாகவே, அவளை சுரேஷ் முழுநிர்வாணமாக்கியிருந்தான். “ம்ம்ம்ம்ம்! சுரேஷ்! பெரிய கில்லாடி தான்!” என்று கைதட்டினாள் லலிதா. அவளது கண்கள் காவேரியின் கொழுத்த முலைகளையும், மயிர்படர்ந்திருந்த கூதியையும் காமத்தோடு வெறித்தன. சினேகிதியின் கூதியை ஒரு சிலமுறை நக்கிச் சுவைத்த அனுபவங்கள் நினைவுக்கு வந்தன. “சுரேஷ்! அப்படியே உங்கம்மாவைக் கீழே தள்ளி நல்லா ஓத்திடு!” லலிதா கட்டளையிட்டாள். “ஐயோ, சுரேஷ்! பண்ணாதேடா!” “வாடி என் கப்பக்கிழங்கே!” சுரேஷ் அவளைக் கீழே வலுக்கட்டாயமாக உட்காரவைத்தபோது, அவனது சுண்ணி அவளது முகத்துக்கு நேராக துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தது. பிறகு, அவளது தலையை இரண்டுகைகளாலும் இறுக்கிப்பிடித்தவன், தனது சுண்ணியை அம்மாவின் வாய்க்குள்ளே வைத்து அழுத்தினான். “ஊம்பு! ஊம்பு! லலிதா ஆன்ட்டி பார்க்கணும் நீ என்னை எப்படி ஊம்புவேன்னு…உம்..ஊம்பு…” விளக்கெண்ணை தடவப்பட்டு மொழுமொழுவென்றிருந்த மகனின் சுண்ணி, தனது வாய்க்குள்ளே நுழைந்து கொண்டதும் காவேரிக்கு மூச்சுத்திணறியது. அவள் தலையைத் திருப்ப முயன்றும் முடியாமல், அவனது சுண்ணியின் நுனி அவளது தொண்டையோடு உராயத் தொடங்கியது. “ஊம்புடீ காவேரி!” சுவற்றோடு சாய்ந்து உட்கார்ந்த லலிதா, அம்மாவின் வாயில் மகன் சுண்ணியைத் திணிக்கிற காட்சியைப் பார்த்தவாறே, தன் புழையில் விரல்போட்டுக்கொண்டு விளையாட ஆரம்பித்தாள். “அவனோடது எவ்வளவு பெருசுன்னு உனக்கா தெரியாது? நல்லா ஊம்பிவிடு உன் புள்ளையை! நீ ஊம்பாட்டா நான் காத்திட்டிருக்கேன்.” காவேரி திரும்பிப்பார்த்து, லலிதாவின் முகத்தில் தென்பட்ட காமவெறியைக் கவனித்ததும் அதிர்ந்து போனாள். இந்தத் தருணத்தைப் பயன்படுத்திக்கொண்ட சுரேஷ், அம்மாவின் தொண்டையைத் தனது சுண்ணியால் முழுமையாக அடைத்து ஏறக்குறைய அவளை மூச்சுத்திணற வைத்தான். ஆரம்பத்தில் அவமானமும் வெட்கமும் ஆட்கொண்டிருந்த அவளது மனதில், திடீரென்று காமம் மெள்ள மெள்ளத் தலைதூக்கத்தொடங்கியது. அவளையுமறியாமல் அவளது புழை ஈரமாகி விட்டிருந்தது. அவளது காம்புகள் விடைத்துக்கொண்டிருந்தன. ஆர்வம் அவளை மெல்ல மெல்ல உட்கொள்ளத் தொடங்கி விட்டிருந்தது. இன்னொருத்தியின் முன்னால், தன் வாய்க்குள்ளே மகன் வலுக்கட்டாயமாக தன் பூலைத்திணித்திருப்பதும், வேறு வழியின்றி அவள் அதை ஊம்பிக்கொண்டிருப்பதும் ஒரு புதுவிதமான கிளர்ச்சியை அவளுக்குள் ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தது. “உம், ஊம்பு! ஊம்பு நல்லா…” சுரேஷ் உறுமினான். காவேரியின் தயக்கத்தை அவளது கையாலாகாத்தனம் விரட்டியடித்தது. வெட்கம் பிடுங்கித்தின்றபோதிலும், அதை வெளிக்காட்டாமல் அவள் மகனின் சுண்ணியைத் தனது இதழ்களால் இறுக்கக் கவ்வினாள். பிறகு, வீட்டில் அவனை எப்படி ஊம்பிவிடுவாளோ, அதே போல அழுத்தமாக அவனது சுண்ணியை உறிஞ்சத்தொடங்கினாள். “ஊவ்வ்வ்வ்வ்!” லலிதா கூவினாள். அவளது விரல்கள் அவளது புழையில் வேகவேகமாக இயங்கிக்கொண்டிருந்தன. “காவேரி, புகுந்து விளையாடு.” மகனின் அருவருக்கத்தக்க ஆசைக்கு இணங்கிவிட்டிருந்த காவேரி, அவனது சுண்ணியை வெறிவந்தவளாக ஊம்பினாள். அவளது கை சுரேஷின் சுண்ணியின் அடித்தளத்தைப் பிடித்து இறுக்கியது. அவளது முட்டி மகனின் சுண்ணியை வேகவேகமாகக் குலுக்கிக்கொண்டிருந்தது. அந்த அறையை அபாரமான ஊம்பலின் ஓசைகள் நிரப்பிக்கொண்டிருந்தன. கண்களை இறுக்க மூடியபடி, தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டியபடி காவேரி அபாரமாக மகனின் சுண்ணியை உறிஞ்சினாள். சுரேஷ் தனது இடுப்பை வேகவேகமாக ஆட்டியபடி, அம்மாவின் வாயை ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். காவேரியின் இரண்டு விரல்கள் அவளது புழையுதடுகளைப் பிரித்து உள்ளே சென்று அவளது புழைக்குள்ளே குத்திக் குடைந்து கொண்டிருந்தன. இதற்கு மேலும் கட்டாயப்படுத்த வேண்டிய தேவையில்லை என்பதைப் புரிந்து கொண்ட சுரேஷ், தனது கைகளால் அவளது தலையை இறுக்கப்பிடித்துக்கொண்டு இன்பமாக முனக ஆரம்பித்தான். “அம்மா! உன்னை மாதிரி யாராலயும் ஊம்ப முடியாதும்ம்மா!” விளக்கெண்ணையின் சுவடேயில்லாமல் போயிருந்த அவனது சுண்ணி காவேரிக்குக் கரும்பு போலச் சுவைத்தது. தனது நாக்கால் அவள் மகனின் சுண்ணித்தண்டை சுற்றிச் சுற்றி நக்கிக் கொடுத்தாள். சுரேஷின் கொட்டைகள் பெரிய பந்துகளைப் போல வீங்கிவிட்டிருந்தன. திடீரென்று, சுரேஷ் அவளைத் தள்ளினான். “அம்மா! இது போதும், உன்னை நாய் ஓக்குறா மாதிரி ஓக்கணும். திரும்பிக் குனிஞ்சு படுத்துக்க!” என்று கட்டளையிட்டான். காவேரி வெட்கத்தோடு லலிதாவைப் பார்த்தபடி, திரும்பிக்கொண்டு முழங்கைகளிலும் முழங்கால்களிலும் படுத்தவாறு மகனுக்குக் குண்டியைக் காட்டியபடி காத்திருக்கத் தொடங்கினாள். சினேகிதி பார்த்திருக்க, மகன் தன்னைப் பின்னாலிருந்து ஓக்கப்போகிறான் என்ற எதிர்பார்ப்பில் அவள் உடல் சிலிர்த்தது. எந்த நொடியிலும் தன் புழைக்குள்ளே மகனின் சுண்ணி ஊடுருவலாம் என்று அவள் காத்திருக்க, சுரீர் என்ற உறுத்தலோடு சுரேஷின் சுண்ணியின் தலைப்பகுதி அவளது குண்டித்துளைக்குள்ளே அழுந்தி இறங்கியது. “ஓவ், சுரேஷ்! வேண்டாம்!” லலிதாவின் கண்கள் அகன்றன. அதுவரை தாய்-மகன் இருவரின் காமக்களியாட்டங்களையும் பார்த்து புழையில் விரல்போட்டுக்கொண்டிருந்தவளுக்கு, திடீரென்று மகன் மனோவின் ஞாபகம் வந்தது. அவனும் இப்போது இங்கு இருந்திருக்கக் கூடாதா என்று அவளது மனம் ஏங்கத் தொடங்கியது. ஆனால், அதற்காக அவள் அதிக நேரம் காத்திருக்க வேண்டிய அவசியம் ஏற்படவில்லை. காவேரியின் கொழுத்த முலைகள் விம்மி விம்மிக் குலுங்கிக்கொண்டிருந்தன. சுரேஷின் கண்களில் காமத்தீ கொழுந்து விட்டு எரிந்து கொண்டிருந்தது. அம்மாவின் சூத்தில் தன் சுண்ணியைச் சொருகி ஓக்கப்போவதை, லலிதா ஆர்வத்தோடு கவனித்துக்கொண்டிருப்பது அவனுக்கு மேலும் வெறியேற்றியது. “வேண்டாம்…சுரேஷ்!” “வேணும்மா!” சுரேஷின் கைகள் காவேரியின் இடுப்பை இறுக்கிப்பிடித்துக்கொண்டன. “நான் ஒருத்தன் குத்துக்கல்லாட்டம் இருக்கும்போது, மனோவுக்குக் கொடுத்தேயில்லே? உன்னை சூத்துலே ஓத்து பாடம் கற்பிக்கப்போறேன்.” அம்மாவிடம் வாங்கிய ஊம்பலில் அவனது சுண்ணியில் சிறிதளவு போக மீதமிருந்த விளக்கெண்ணை ஏறக்குறைய மாயமாகிவிட்டிருந்தது. ஆனால், மீண்டும் எண்ணையைத் தடவுகிற அளவுக்கு அவனுக்குப் பொறுமையில்லை. “ஐ..யோ!” தனது குண்டித்துளையைப் பிளந்தபடி, மகனின் பூல் உள்ளே ஊடுருவுவதை உணர்ந்த காவேரி, இதழ்களைக் கடித்தபடி வலியை அடக்கி முனகினாள். “வேண்டாண்டா சுரேஷ்!” அவளது முனகல்கள் மிகவும் சன்னமாக, கெஞ்சினாலும் பயனில்லை என்று புரிந்து கொண்டது போலத் தொனித்தது. “காய்ஞ்சு போய்க் கிடக்குடா! வலிக்குண்டா….!!” சுரேஷ் அவள் சொல்லுகிற எதையும் கேட்கிற மனநிலையில் இல்லை. காமவெறியால் ஆட்கொள்ளப்பட்டிருந்தவன், தனது இரண்டு கைகளாலும் அம்மாவின் முலைகளை அள்ளிப் பிசைந்தான். பார்த்துக்கொண்டிருந்த லலிதாவுக்கு, சுரேஷுக்குள்ளிருந்த ஒரு மிருகம் வெளிப்படுவது புரிந்தது. ஆனால், காவேரியை இம்சித்து இம்சித்து இன்பம் பெற விரும்பிய அவனது காமக்குரூரத்தை அவள் காண விரும்பினாள். அம்மாவின் மறுப்பை அலட்சியப்படுத்தியவாறு, அவளது சூத்துக்குள்ளே தனது சுண்ணியை நுழைத்த சுரேஷை அவள் திகைப்போடு பார்த்தாள். காவேரி தரையோடு தரையாக விழுந்தாள். சுரேஷின் கொட்டைகள் அவளது குண்டியோடு மோதுமளவுக்கு, அவனது சுண்ணி தனது சூத்தில் ஆழமாக இறங்கியதும் அவள் உடல் சிலிர்த்தாள். அவளது சின்னஞ்சிறிய துளையை, தனது பெருத்த சுண்ணி நுழைவதற்கு பதப்படுத்துவதைப் பற்றியெல்லாம் அவன் கவலையே படவில்லை. உள்ளே நுழைந்தது தான் தாமதம், அவன் விடுவிடுவென்று சுண்ணியை உள்ளே வெளியே என்று விட்டும் எடுத்தும் அம்மாவைக் கதறடித்தபடி ஓக்கத் தொடங்கினான். “எப்படியிருக்கு அம்மா? சூப்பரா இருக்கா..? சொல்லு..! எப்படியிருக்கு…???” மீண்டும் மீண்டும் இடிபோல அவன் தனது சுண்ணியை அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே அதிரடிவேகத்தில் இறக்கி ஏற்றி விளையாடினான். காவேரியின் குண்டித்துளை அவனது சுண்ணியை இறுக்கிப் பிடித்துக்கொண்டது. “இன்னிக்கு நீ செம டைட்டா இருக்கேம்மா,” என்று முனகினான் சுரேஷ். “ஓ! சுர்..சுரேஷ்!!” தரையின் மீது தத்தளித்தபடி காவேரி அலறினாள். மகனின் சுண்ணியால் தனக்கு மரணமே நிகழ்ந்துவிடுமோ என்ற அச்சம் ஏற்பட்டது அவளுக்கு. “முடியலே…முடியலேடா…!” ஆனால், அவளது வலியும் அவஸ்தையும் அதிகநேரம் நீடிக்கவில்லை. சில நொடிகளில் அவளது உடலில் இன்பத்தின் அறிகுறிகள் அதிர்வுகளாகத் தோன்றத் தொடங்கின. சூத்தில் அவள் ஓள்வாங்குவது அது முதல்முறையல்ல என்பதாலோ என்னவோ, மகனின் சுண்ணிக்கு தனது சின்ன்ஞ்சிறிய துளை இணங்கியவாறே விரிந்து கொடுத்துக்கொண்டிருப்பதை அவளால் உணர முடிந்தது. தீவிரமான வலியிருந்த இடமெல்லாம் தித்திக்கும் சுகம் ஏற்படத்தொடங்கியது. செய்வதறியாத காவேரி, தன்னிச்சையாக மகனுக்குத் தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள். “நல்ல அம்மா…,” என்று குரூரமாகச் சிரித்தான் சுரேஷ்.